Wat als leren van ons wordt?
Wat als iedereen altijd graag naar school gaat?
Wat als je daar dan net zo vaak mag tekenen als rekenen?
Wat als er dan een nieuw perspectief geschetst wordt?
Wat als er dan alleen nog maar vragen gesteld worden waarop niemand het antwoord weet?
Wat gebeurt er als ineens de hele school staat te luisteren?
Wie leert er dan?
Wordt een antwoord dan een verhaal?
Heeft mijn verhaal dan nog woorden nodig?
Kun je verhalen ook vertellen met verf? Digitaal? In een dans? Met een som? Kun jij borduren of haken? Kun jij jouw verhaal vangen in klei? In elektriciteit? Met je trompet?
Welke kleur heeft het verhaal gekregen? Hoe ruikt het? Is het hard of zacht? Glanst het? Word je er blij van?
Van wie is het verhaal nu eigenlijk?
Stel je eens voor dat dit ons verhaal is. Hoe is dat dan?
Wat als het dan wel zou lukken?
Wat als ik naar jou luister? En jij naar mij?
Wat als we samen in zee gaan? Stel je eens voor dat de stroming ons kompas is. En dat we dan samen de koers bepalen.
Wat als we dan samen leren maken