Het theoretisch kader Cultuur in de Spiegel werd alweer enige jaren geleden geïntroduceerd als fundament voor cultuuronderwijs. Hoe heeft dit gedachtengoed over cultureel bewustzijn en verbeelding zich verder ontwikkeld? In Cultuur+Educatie 56 aandacht voor de laatste stand van het onderzoek, van het jonge kind tot ouderenzorg.
Gezelschap BonteHond uit Almere is gekwalificeerd als taakstraflocatie. Vanaf dit jaar kunnen jongeren met een taakstraf worden geplaatst bij theatergezelschap BonteHond in Almere. ‘Naar alle waarschijnlijkheid starten in mei dit jaar de eerste jongeren bij ons’, zegt marketingmedewerker Lisa Kuyp. Ze zullen meewerken aan de voorstelling STRAF, waarmee het gezelschap het taboe op taakstraffen wil doorbreken. ‘Onze artistiek leider Judith Faas is nieuwsgierig naar wie deze jongeren zijn en hoe ze hier zijn gekomen. Ze wil hen een stem geven die vaak ongehoord blijft. Er wordt veel over hen gepraat, middels deze voorstelling ook eindelijk met hen. We willen laten zien dat het allemaal niet zo zwart-wit is.’
Edam-Volendam is een gemeente met uiteenlopende mentaliteiten en grote culturele verschillen tussen de kernen. Dat maakt de uitdaging des te groter om voor senioren uit de hele gemeente cultureel aanbod op maat te maken. Met het project Oude Meesters lijkt dat gelukt te zijn. ‘De nieuwe generatie senioren wil niet beziggehouden maar geprikkeld worden.’ De gemeente is deelnemer van het Age Friendly Cultural City-programma van het Fonds voor Cultuurparticipatie
Kunst kan veel betekenen in de zorg en het is dan ook mooi om te zien dat recent twee Brabantse kunstenaars een werk mochten maken voor twee ziekenhuizen die de toegevoegde waarde van kunst zien. Gery Bouw & Jori van Boxtel plaatsten een monumentaal glaskunstwerk in het Amphia Ziekenhuis in Breda. Jenny Ymker heeft een tapijt laten weven voor het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam. De kunstwerken zijn figuratief, herkenbaar en daarom roepen ze misschien ook zoveel positieve reacties op. Zou dat ook komen omdat de kunstenaars er zelf in figureren? Adviseur van Kunstloc Atty Bax schreef er een blog over.
Nog sneller dan in andere Nederlandse steden grijpt in Lelystad de vergrijzing om zich heen, met alle problematiek van dien. Het culturele aanbod in de jonge stad houdt daarmee geen gelijke tred. Reden voor de gemeente Lelystad om te participeren in het Age Friendly Cultural City-programma van het Fonds voor Cultuurparticipatie. ‘Via kunst en cultuur herontdekken ouderen hun eigen creativiteit. Bovendien is het een medicijn tegen eenzaamheid.’
Op 12 februari kondigde het kabinet een extra maatschappelijk steunpakket aan. Het coronavirus en de maatregelen hebben naast de directe medische en economische gevolgen ook grote impact op het sociaal en mentaal welbevinden van mensen. Deze derde crisis, de sociaal-psychologische crisis, vindt het kabinet minstens zo belangrijk. Ze komt daarom met een steunpakket sociaal en mentaal welbevinden en leefstijl. Hiervoor wordt de komende tijd 200 miljoen vrijgemaakt. Het kabinet kiest ervoor om met name goed lopende lokale initiatieven extra te ondersteunen vanuit dit steunpakket. Het betreft : 1. initiatieven voor het welzijn voor de jeugd, 2. initiatieven voor het welzijn van kwetsbare groepen en 3. initiatieven op het gebied van gezonde leefstijl. Het Fonds voor Cultuurparticipatie wordt voor initiatieven in groep 2 mede aangewezen als uitvoerende partij. En wel in het bijzonder via de bestaande regeling Samen Cultuurmaken. Een subsidieregeling die samenwerking tussen het sociale en culturele domein stimuleert en waarbij al aandacht is voor groepen die drempels ervaren. Het fonds is erg blij met de 10 miljoen extra.
Willemineke Hammer begon in 1998 bij EGM architecten als assistent ontwerper en is inmiddels partner-architect. Ze houdt zich bezig met projecten in de zorg die uiteenlopen van grote academische settings, algemene ziekenhuizen en specifieke woonzorgprojecten tot initiatieven waar ‘zo normaal mogelijk wonen en leven’ centraal staat. “Wat ze gemeen hebben”, zegt Hammer, “is dat het locaties betreft waar mensen eigenlijk liever niet zijn, maar er door hun kwetsbare situatie wel moeten verblijven. Dat vraagt om zorgvuldig ontworpen omgevingen waarin patiënten, maar ook bezoekers en medewerkers, zich veilig, op hun gemak en niet verloren voelen. In de zorg is de menselijke maat extra belangrijk.” BNI sprak met haar over de rol die kunst speelt in de ontwerpen van EGM architecten. Voor Willemineke Hammer houdt architectuur niet op bij techniek en functionaliteit. “Met vorm, materiaal en kleur kan je op verschillende niveaus schoonheid in een gebouw of ruimte brengen.” EGM is o.m. verantwoordelijk voor de healing environment in Erasmus MC, Rotterdam.
‘Wat mij altijd geholpen heeft om me te kunnen inleven in patiënten, is verhalen lezen’, vertelt universitair docent Remco Haringhuizen. ‘Ik vind het mooi dat je in een boek iemands gedachten leest. Ik dacht: “wat nou als ik de studenten dat via literatuur probeer aan te reiken?”’ Haringhuizen, docent eerstelijnsgeneeskunde bij Radboudumc, Nijmegen, benaderde de Bibliotheek Gelderland-Zuid. Samen met Marjolein Hordijk, daar al twaalf jaar werkzaam als educatiemedewerker en programmamaker, zette hij een experimenteel geneeskundevak op, onderdeel van de minor ‘Kwetsbare groepen’. Hordijk en Haringhuizen willen door middel van literatuur het empathisch vermogen van hun studenten verbeteren.
In een serie laat Aanpakeenzaamheid.nl Nederlandse wetenschappers en onderzoekers aan het woord die zich bezighouden met eenzaamheid. Deze keer staan de inzichten van Crétien van Campen centraal. Dr. van Campen is o.m. wetenschappelijk onderzoeker kwaliteit van leven bij het Sociaal en Cultureel Planbureau. Tijdens de lockdown is duidelijk geworden wat de betekenis is van de culturele sector en de horeca. Zonder cultuur en zonder horeca is het leven van veel mensen eenzamer. Sociale en culturele voorzieningen zijn geen luxe, maar een levensbehoefte. Want ze maken het mogelijk om samen te komen, samen dingen te beleven, je te uiten, jezelf te ontwikkelen en verdieping te vinden. Naast aandacht voor de gezondheidszorg en de economie mag hier meer aandacht voor zijn, stelt van Campen.
Vanaf 8 april start LKCA een professionele leergemeenschap om samen onderzoek te doen naar wat werkt in de samenwerking tussen cultuur, zorg en/of welzijn. Hoe werk je samen met professionals uit andere sectoren? Welk dilemma’s kom je daarbij tegen? En hoe los je die op? De leergemeenschap komt tussen 8 april en 18 november vier keer bij elkaar. Voorlopig online en wanneer het weer mogelijk is live. Tussendoor doe je onderzoek in je eigen praktijk. De leergemeenschap is bedoeld voor professionals in cultuur, zorg en/of welzijn die samenwerken om drempels voor cultuurdeelname te verlagen voor mensen in kwetsbare posities. Of die met cultuur willen bijdragen aan (aspecten van) positieve gezondheid van deze mensen. Aanmelden kan tot 5 maart.
De onlineballetlessen van Het Nationale Ballet zijn zeer succesvol. De eerste les, aan de barre om de balletposities tegenaan te oefenen, is op YouTube meer dan een miljoen keer bekeken. De vijftien -video’s die het balletgezelschap online heeft staan, trekken kijkers van over de hele wereld. De lessen zijn uit nood geboren, zegt artistiek coördinator Ernst Meisner, die de lessen samenstelt en mede doceert. “Toen de eerste lockdown werd afgekondigd en onze bijna tachtig dansers, net zoals de rest van Nederland, thuis kwamen te zitten, werd het balletgezelschap geconfronteerd met de vraag: hoe kunnen we ze zo goed mogelijk in vorm houden?” Een dagelijkse balletles is noodzakelijk om de veeleisende ballettechniek op peil te houden. Meisner: “Maar we hadden niet verwacht dat de hele wereld mee zou doen. Niet alleen balletdansers van andere gezelschappen en balletstudenten wereldwijd, ook amateurdansers op diverse niveaus haakten aan. Opvallend was de grote deelname van ouderen die altijd hebben willen dansen en daar nooit eerder de kans toe hadden gekregen. De reacties waren hartverwarmend.” De lessen zijn niet gevaarlijk voor niet-professionele dansers, zegt Meisner. Roos Streumer, amateurdanser en psychosociaal therapeut van beroep en vnl. gericht op stress- en burn-outgerelateerde klachten, beaamt dat de lessen de psychische en fysieke gezondheid en het welzijn ten goede komen.
Burst your bubble! Deze boodschap is vanaf nu in paarse graffitiletters te lezen in de Kruisstraattunnel in het centrum van Eindhoven. Als knipoog naar een gewenst einde aan de coronacrisis, maar ook als oproep aan alle mensen om soms wat verder durven te kijken dan hun eigen wereld. Cliënten van de maatschappelijke (crisis)opvang van Neos, bezoekers van The Living Museum (een van de creatieve ateliers van Neos) en bezoekers van de Huiskamer (een plek waar jonge vluchtelingen komen) kregen les in graffiti spuiten en ontwerpen door graffitiartiest Niels Bakkerus en ontwerper Lian Kroes. En toen mochten ze aan de slag in de tunnel. De workshops waren onderdeel van Talentenexpeditie, een gezamenlijk programma van Neos en het Centrum voor de Kunsten Eindhoven. ,,Een van onze eerste gezamenlijke projecten was een tentoonstelling in het Van Abbemuseum, die uiteindelijk honderden bezoekers trok”, vertelt Ton Feijen van Neos. Een project waarin kunst centraal staat en niet de zorg; omdat ze geloven dat kunst en cultuur bijdragen aan het herstel maar ook aan gevoelens van trots en eigenwaarde.
De English National Opera ondersteunt het herstel van corona patiënten, die problemen ervaren bij het ademhalen – een veelvoorkomende klacht – , d.m.v. een online cursus. Het operahuis werkt hierbij samen met een Britse gezondheidsorganisatie. Deelnemers krijgen van zangcoaches les in ademhalings- en zangoefeningen en worden aangemoedigd om in hun eigen tijd oefeningen te doen, die online worden aangeboden. Een proef met een tiental patiënten was zo succesvol dat ze de komende tijd het programma verder landelijk gaan uitrollen. Dat de cursus niet alleen een fysiek maar ook een psychologisch positief effect heeft, blijkt uit een reactie van een deelnemer. “Het heeft me echt enorm geholpen bij mijn ademnood en ook een beetje met mijn angst om weer terug te keren in de maatschappij.”
Op Nationale Gedichtendag deelde de Bernhezer Kunstkring vierhonderd A4'tjes met een gedicht uit alle ouderen in de verpleeghuizen in de gemeente. Dit om hen een hart onder de riem te steken. Het thema van de Nationale Gedichtendag is dit jaar ‘Samen’.
Een mooi initiatief tijdens de coronacrisis. Stichting Genees-Kunst is samen met het Nederlands Dans Theater begonnen met het aanbieden van exclusieve dansvoorstellingen voor ziekenhuispatiënten. Op 21 januari vond de eerste editie van ‘Uitje Bed’ plaats.
Persis Bekkering zag webinars, gelivestreamde panelgesprekken en online workshops voorbij komen rond het thema ‘care’, georganiseerd door kunstinstellingen. Care die vaak ‘radical’ of ‘collective’ is, of allebei. ‘Care’ in de betekenis van zorg, maar ook verzorging, bekommering, geven om, aandacht hebben voor. Een wat vage term die als buzz word in de kunstwereld is gaan functioneren, volgens de logica van social media. In haar maandelijkse column over de kunstwerken die haar blik op de wereld doen kantelen, aandacht voor de performance van Marlou Fernanda in de livestream van ‘On Collective Care and Togetherness’ (‘over collectieve zorg en samenzijn’), een tentoonstelling in MAMA Galerie in Rotterdam. In het project, dat net is afgelopen, werd onderzocht hoe duurzame en radicale vormen van zorg verbeeld kunnen worden. Hoe verhouden kunst en zorg zich?
LKCA, Cultuur Oost en Kunstloc Brabant slaan de handen ineen om te werken aan meer draagvlak voor kunst in de zorg- en welzijnswereld.
‘’In mijn vak speelt open kijken, zonder oordeel, een grote rol. Dat geldt ook voor zorgprofessionals, alleen kijk ik op een andere manier. Er vallen mij andere zaken op: afwijkende details, lichaamsinformatie, systemische aanwijzingen (onder water kijken, mensen laten niet alles zien). Ik stel vragen en leg verbanden. En check dan weer of wat ik gezien heb klopt. Zo ontstaat een rijker beeld. Tijdens ons gesprek ontdekten we dat het helpt als een ander kan bevestigen wat je ziet – omdat je daar niet altijd op durft te vertrouwen. Je kunt daardoor ook duidelijker je plek innemen.’ De werelden van de zorg en van de kunst kunnen veel van elkaar leren, merkte kunstenaar Sandra Schouten toen ze een tijdje meewerkte in een verpleeghuis. In het werk van Schouten staan theatrale en zintuiglijke interventies centraal.
Hoe kun je de aanwezigheid van dood en verlies in tbs-klinieken op een humane manier verbeelden? Wim Boluijt is docent en onderzoeker bij expertisecentrum Caring Society 3.0 en maakt deel uit van het lectoraat Zorg rond het levenseinde. Hij bracht het onderwerp levenseinde in tbs-klinieken bij de minor, die wordt gegeven door St. Joost School of Art & Design, in. Ze bezochten een kliniek en zetten het vraagstuk om tot beeldende werken.
De Gezonde Stad Index 2020 laat zien dat Groningen op gezondheid veruit het beste scoort van alle 20 onderzochte grote Nederlandse steden. John Boon, hoofd landschapsarchitectuur en groene stad bij Arcadis, raadt andere steden aan gezondheid centraal te stellen in beleid en vooral actie te nemen om de leefomgeving in hun gemeenten gezonder te maken.
2020 was een bizar jaar voor artiesten. Hoe moet je omgaan met de financiële onzekerheid? Wat als je de adrenalinekick en spotlight mist? Hoe klim je uit het zwarte gat? En hoe maak je jezelf in deze periode nuttig? Twee artiestpsychologen, Esther van der Ploeg en Daisy Gubbels, signaleren de grootste problemen. Gelukkig werd het bespreken van geestelijke gezondheid de afgelopen tien jaar in de muziekwereld al steeds normaler, zeggen de twee. Van der Poel: ‘Ik merk het ook in mijn presentaties, vroeger was het een vies woord, een taboe, tegenwoordig is er op ADE een hele dag aan panels gewijd aan mental health.’
Wie heeft het beste idee voor intimiteit in tijden van tech? De winnaar van VPRO Tegenlicht’s pioniersverkiezing ‘Touching Technology’ is bekend. Na een spannende strijd tussen vier finalisten in Pakhuis de Zwijger, werd een van hen de Tegenlicht-pionier van 2020. De jury sprak zich uit: het muziekcollectief Sounding bodies uit Tilburg met hun app 'BEP' is de winnaar van de pioniersverkiezing 2020. De muzikanten bedachten een methode om de muziek van componist Johann Sebastian Bach op een zo intiem mogelijke manier te spelen. Op deze manier kunnen luisteraars, ondanks de afstand, de muziek op een diep emotioneel niveau ervaren en zich er zelfs mentaal en fysiek beter door voelen. Zo speelden ze op afstand voor coronapatiënten in ziekenhuizen, die de muziek als helend ervaarden. Jacqueline Hamelink en haar team Sounding bodies reageerden verheugd op de uitslag: 'We zijn heel gelukkig dat we gewonnen hebben. Het is een erkenning voor een project waar we zelf heel veel zin in hebben om het te beginnen.' Het plan is om de app vanaf januari 2021 te gaan ontwikkelen. 'Eind 2021 is BEP definitief te downloaden', bevestigt Hamelink
VUmc is in 2014 gestart met een jaarlijkse poëzieprijs rond het thema ziekte en gezondheid: de VUmc Poëzieprijs. Na de fusie van VUmc en AMC is deze prijs omgedoopt tot de Amsterdam UMC Poëzieprijs. Iedereen kan inzenden voor deze prijs, ook meerdere gedichten. Een jury zal de inzendingen beoordelen. De beste bijdragen worden beloond met geldprijzen, €1000,- voor de winnaar, €500,- voor de tweede prijs en €250,- euro voor de derde prijs en met opname in een in april 2021 te verschijnen boek. De bekendmaking van de prijswinnaars van de Amsterdam UMC Poëzieprijs gebeurt tijdens het symposium Literatuur en Geneeskunde, dat op 15 april 2021 plaatsvindt. Het thema dit jaar is ‘de patiënt’. Deadline 15 december.
Wat is de meerwaarde van cultuur in het sociale domein? Wat maakt een project succesvol? Luister naar het gesprek tussen Jacqueline Besemer (Stichting BlauwLicht) en Erik te Biesebeke (poh-ggz in Utrecht Overvecht). Met de podcastserie Zet Cultuur op de Agenda wil LKCA het debat over cultuurbeleid stimuleren richting de Tweede Kamerverkiezingen en daarna
De moderne mens is voortdurend bezig met het ontwerpen van zichzelf. De media geven ons een beeld van een bestaan waarin we rijk, mooi, gelukkig en succesvol zijn. Een dieet voor het perfecte lichaam, een online cursus voor de mentale weerbaarheid te verhogen en geposeerde selfies voor gepolijst imago op sociale media – onze identiteit en zelfbeeld zijn maakbaar geworden. Tegelijkertijd leven we in tijd van grote onzekerheid: gezondheid, klimaat en economie zijn in crisis. Het zijn tijden van grote onzekerheid en dus ook van grote emoties als burn-out en melancholie. Hoe gaat de moderne mens om met deze stress en de druk om steeds weer een verbeterde versie van zichzelf te realiseren? Op 24 november vond in Pakhuis de Zwijger het DesignDigger Live event rond het thema ego design plaats.
Op 20 november verscheen het rapport ‘’Voorleesprojecten voor vluchtelingenkinderen: hoe kan de kracht van verhalen worden ingezet om de psychosociale gezondheid te versterken?”. Het rapport onderzoekt op welke manier voorlezen en activiteiten rond boeken en verhalen de veerkracht en het psychosociaal welbevinden van vluchtelingenkinderen kunnen versterken. Stichting Lezen beschouwt het als haar taak om alle kinderen de rijkdom van boeken te laten ervaren, en wil professionals daarom handvatten aanreiken om ook vluchtelingenkinderen waardevolle voorleeservaringen te bieden.
Uit een recent onderzoek van het Oxford Internet Institute (OII) blijkt dat er een positieve relatie is tussen de tijd die wordt besteed aan het spelen van games en het welzijn van de speler. Cruciaal is dat het onderzoek als een van de eerste is uitgevoerd met behulp van actuele speeltijdgegevens. Dankzij de internetconnectie van de games was het team van de Oxford University in staat om psychologische vragenlijsten te koppelen aan echte tijdsregistraties van het spelen van games. Eerdere studies hadden de neiging om zich te richten op zelf-gerapporteerde speeltijd, wat, zo bleek uit het onderzoek, slechts zwak gecorreleerd is met de werkelijkheid.
Muziek als therapeutisch middel om emoties te uiten en zelfvertrouwen te stimuleren. Muziekschool Plus in Rijen haakte in op een behoefte en ontwikkelde een zorgpakket. ,,De nadruk van een muziekles ligt op het cognitieve vermogen, samenwerking en emotie", zegt Wilma van der Draaij, eigenaresse van Muziekschool Plus en bedenker van het muzikale zorgpakket. De in Rijen gevestigde Zintri Zorggroep verwacht dat integrale gezondheidszorg steeds belangrijker wordt en is enthousiast over de door Van der Draaij gekozen invalshoek. Volgens Sonny de Nijs, directeur Zintri, is de proef geslaagd als de levenskwaliteit van een cliënt door de muzikale interventie is toegenomen. De gemeente Gilze en Rijen steunt het project om zo te onderzoeken of muzieklessen in aanvulling op een jeugdhulp- of Wmo-begeleidingstraject tot betere en of snellere resultaten leiden. ,,We kijken of muziekschool en zorgaanbieder elkaar versterken, wat dat oplevert en wat daarvoor nodig is", aldus een woordvoerder van de gemeente. Muziekschool Plus heeft inmiddels contact gelegd met andere zorginstellingen en buurtgemeenten om muzieklessen ook daar onderdeel te maken van het zorgpakket.
Afgelopen jaar hebben een groot aantal publieke en private organisaties zich samen met de culturele en creatieve sector gebogen over 10 grote maatschappelijke uitdagingen. De belangrijkste leeropbrengsten van het project IDOLS zijn gebundeld in een gelijknamig boekje dat op 11 november werd aangeboden aan minister van Engelshoven (OCW) die het programma mogelijk maakte. De problemen van morgen vragen om nieuwe inzichten en denkwijzen. Van biodiversiteit en obesitas tot inclusie en mantelzorg. De oplossingsgerichte denkkracht van de culturele en creatieve sector draagt nu al bij. Maar hoe die denkkracht beter kan worden gemobiliseerd, verdient meer aandacht. Juist daarover ging Project IDOLS* (Increasing Demand by Offering LearningS). Vooral de manier die meer recht aan de gecreëerde waarde doet stond centraal. Want dat was het doel van dit praktijkonderzoek: het vergroten van de taartpunt voor de culturele en creatieve sector door het organiseren en professionaliseren van opdrachtgeverschap. En een jaar na de start, blijkt dat relevanter dan ooit.
Op een andere, meer creatieve manier naar gezondheidsvraagstukken kijken, dat gaan studenten van Design Academy Eindhoven (DAE) de komende drie jaren doen bij de Eindhovense gezondheidsorganisatie GGzE. In 2021 worden er door de designopleiding en de zorginstelling verschillende projecten opgezet. Onder de werktitel ‘Bruggen bouwen in de community: van mondiale kennis naar lokale mentale kracht’ worden er seminars gehouden rond mentale gezondheid. Daarnaast staan er lezingen en excursies op het programma en werkbezoeken aan verschillende locaties van de Eindhovense instelling voor geestelijke gezondheidszorg. In 2022 zal een groep van zo’n vijftig studenten een heel semester lang deelnemen aan vrijwel alle onderdelen van de GGzE. Om dan samen met mensen van de instelling, ideeën en producten te ontwerpen die ten goede komen aan degenen bij wie de mentale gezondheid het meest onder druk staat.
Hoe komen we tot vernieuwende vormen van wonen en zorg, ingebed in de wijk? Deze vraag staat centraal in de publicatie De toekomstige aanpak van wonen met zorg, Lessen van WHO CARES Community of Practice. Op 20 oktober overhandigen initiatiefnemers Floris Alkemade, Jet Bussemaker (voorzitter Raad voor Volksgezondheid en Samenleving) en Gijsbert van Herk (bestuursvoorzitter Stichting Humanitas) de lessen die zij de afgelopen vier jaar hebben opgedaan aan Hans Adriani, voorzitter van de Taskforce Wonen en Zorg. De initiatiefnemers van de ontwerpprijsvraag WHO CARES pleiten in een briefadvies voor een nieuwe kijk op wijken, wonen en zorg. Met verbeelding en ontwerpkracht. Met oog voor technologische innovatie. Met teams die bestaan uit mensen die over de grenzen van hun vakgebied heen kijken en contact maken met buurt en bestuur. Dit advies is verstuurd aan de minister van Binnenlandse Zaken, Kasja Ollongren en aan Hugo de Jonge, minister van VWS.
Bij de tweede coronagolf namen ouderen weinig risico’s en kozen ze voor het voortzetten van hun zelfisolatie. Zo onderstreept de pandemie een samenhang tussen kwetsbaarheid en eenzaamheid die daarvoor al bestond en daarna vermoedelijk zal blijven bestaan. Tenzij we ingrijpen. Column van architect Joost Ector over vragen als: hoe ontwerpen we woonomgevingen waarin we zelfstandigheid combineren met een verleiding tot betekenisvolle interactie? Hoe zorgen we voor meer betrokkenheid tussen bewoners en tegelijkertijd voor relaties met de buitenwereld?
Afgelopen decennium is er ook meermalen onderzoek gedaan naar het effect van Mozarts muziek op epilepsie. Wetenschappers hebben onlangs al die data onderzocht en samengevat. Hun conclusie – gepubliceerd in Clinical Neuropsychology – klassieke pianomuziek kan de frequente van epileptische aanvallen verminderen. Uit die nieuwe analyse blijkt dat door het luisteren naar de muziek van Mozart de aanvalsfrequentie tussen 30 en de 65 procent kan verminderen. De onderzoekers hebben zich daarbij vooral geconcentreerd op Mozarts Sonate voor twee piano's in D majeur, KV 448, met name Mozarts pianosonate in C majeur KV545.
Platform 31 onderzocht samen met LKCA de kracht van voorzieningen die mensen dat duwtje in de rug geven om mee te doen in de samenleving. Maar dan zonder ingewikkelde routes met indicaties, keukentafelgesprekken en Wmo-consulenten. Ook meedoen aan cultuur is zo’n zetje. In de publicatie ‘De Kracht van het Gewone’ staan negen inspirerende praktijken, waaronder ook twee uit de cultuur.
Veel ziekenhuizen hebben uitgebreide kunstcollecties. Maar kan alle kunst er ook worden getoond? Zijn er speciale criteria waaraan kunstwerken in medische centra moeten voldoen? En wat vindt ze van een ‘healing environment’: een architectuur en inrichting die bijdraagt aan het welzijn van patiënten, waardoor ziekenhuizen hun collectie aan het herordenen zijn? De Volkskrant sprak met Sandrine van Noort. Ze erkent dat er kunst is die écht niet kan, maar vindt betutteling van de patiënt uit den boze. Van Noort is conservator van een tentoonstelling in Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), De tentoonstelling Taboe of niet? Controverses in openbare kunstcollecties was nog niet eens geopend of de omstreden kunstwerken uit het depot werden opnieuw onttrokken aan het oog van het publiek. Door het coronavirus was de galerie van het LUMC tijdelijk alleen online te bezoeken. Maar sinds kort zijn ook niet-patiënten, op afspraak, weer welkom.
Ouderen en cultuurprofessionals zijn hard getroffen door de coronapandemie. De culturele projecten waarin zij samenkomen, zijn dubbelhard geraakt. En dat terwijl er de laatste decennia heel veel co-creatieve communities zijn ontstaan waarin ouderen, professionals en mantelzorgers samenwerken aan kunst en cultuur. Als het huidige beleid met de bijhorende gezondheid beschermende maatregelen voor ouderen wordt voortgezet, zullen de effecten van deze co-creatieve communities verloren gaan en zullen kwetsbaarheid, eenzaamheid en gevoelens van zinloosheid onder de groeiende groep ouderen toenemen. Welke inzichten hebben beleidsmakers nodig om dit ten goede te keren? Crétien van Campen, als wetenschappelijk strateeg Kwaliteit van leven verbonden aan het Sociaal en Cultureel Planbureau, gaat er nader op in.
De expositie (Re)design Death in Cube designmuseum in Kerkrade toont vijftig objecten waarmee designers invulling geven aan de behoeften en rituelen die er zijn rondom overlijden. De designs zijn verdeeld over vier thema’s: voorbereiding, afscheid, rouw & voortleven en eeuwig leven. Kan design bijdragen aan het doorbreken van taboes en tradities vernieuwen?
In 2016 nam mezzosopraan Maartje de Lint ontslag bij het Koor van De Nationale Opera, en twee jaar later begon ze in haar woonplaats Heiloo met de eerste zingcirkel. De Lint zingt voor ouderen met dementie, en als ze dat doet klaren hun gezichten meteen op en doen ze enthousiast mee. Haar zingcirkels zijn een succes. Omdat samenkomen nu even niet mogelijk is, heeft De Lint een online meezing programma gemaakt, genaamd Zing-Cirkel-Online, en komt op 1 juli haar gratis e-learning ‘Ik Zing in de Zorg’ online beschikbaar.