Met enig gevoel voor drama schreef ik op mijn 15e een dagboek over mijn eerste musicalervaring nadat ik vijf jaar op jazzballet had gezeten. Laatst vond ik het dagboek weer terug. Zo leuk om mijn eigen ervaringen terug te lezen en weer even mijn verwondering te voelen.
Ik schrijf op de eerste bladzijde over de drempels die ik voelde om mee te doen: afhankelijkheid van vervoer van mijn ouders (willen ze dat wel?) en het moeten doen van een auditie (eng!). Zo zijn er nog veel meer drempels die je kunt ervaren om aan cultuur te gaan doen. Ik was als 15-jarige totaal niet bezig met de theorie achter cultuurdeelname, maar 25 jaar later is dit voor mij dankbaar studiemateriaal.
Drempels herkennen
Goed dus om die drempels nader te bekijken en inzichtelijk te krijgen. Als hulpmiddel hebben we bij Kunstloc Brabant een kennisfilmpje ontwikkeld over het herkennen van drempels.
Dit filmpje kun je als lokale adviseur, cultuurcoach of intermediair inzetten om het gesprek aan te gaan met een partij die vragen heeft over de beweegredenen van potentiële deelnemers. Je kunt vragen stellen: hoe komt het dat we niet weten welke drempels er zijn? Waarom krijgen we een doelgroep niet binnen? Door het uit te splitsen in ‘kennen – willen – kunnen – doen’ kom je er sneller achter.
Herken drempels voor cultuurparticipatie en help ze verlagen
De afloop
Hoe het afliep met het slechten van de drempels in mijn dagboek om mee te gaan doen aan de musical?
De passage van de volgende bladzijde geeft uitsluitsel: “ik vroeg ons mam of ze het niet erg vond om, als ik de audities doorkwam, steeds naar Baarle-Nassau te rijden. Maar ze zei; ”als je echt iets leuk vindt, moeten wij er ook iets voor over hebben". En als ons mam het goed vond, dan vindt ons pap het ook wel goed."
