Het is een drukke tijd. Oktober is voor de culturele sector hoogseizoen, het is de maand van de congressen en festivals, werkplannen en begrotingen voor het nieuwe jaar. Maar het is niet alleen een drukke maand, het is ook een maand waar ik enthousiast en geïnspireerd door raak. Wat een hoeveelheid mooie plannen, vernieuwende ideeën, goede sprekers en betrokkenheid. Zo was ik bij de conferentie van RASL, bij het CWF en op de DDW (met excuus voor alle afkortingen). De rode draad bij al deze activiteiten was de zorg voor de samenleving en de wens om gezamenlijk oplossingen voor de grote maatschappelijke opgaven te ontwikkelen, to change the inevitable, om met het motto van het CWF te spreken, en if not now, then when? (DDW).
Empathie en harmonie in techniek
RASL staat voor Rotterdam Art and Science Lab, een samenwerking tussen de Erasmus Universiteit, Codarts en de Willem de Kooning Academy. Zij werken aan een onderwijsvorm die de grenzen tussen kunst en wetenschap slecht. Door Art based learning en wetenschappelijk onderzoek te combineren ontstaat nieuwe kennis, wordt de kloof tussen kennis en gevoel overbrugd en wordt de impact van zowel wetenschappelijk onderzoek als kunst sterker. De plenaire openingsochtend was bijzonder en niet alleen omdat als vanzelfsprekend alle keynote sprekers vrouw waren en het publiek opvallend jong. Voor mij sprong Brie Code eruit. Zij is CEO en artistiek directeur van TRU LUV, een bedrijf in Toronto dat zich bezighoudt met Artificial Intelligence (AI). Ze realiseert zich dat het traditionele game- en appdesign een echte mannenwereld is. Er wordt bewust gewerkt met een adrenaline verhogende spanningsboog om engagement, stress – soms zelfs verslaving – te creëren. Maar dat werkt lang niet voor iedereen goed. Meer dan genoeg mensen functioneren beter bij harmonie, bij connectie i.p.v. polarisatie, bij empathie i.p.v. dominantie. Ze signaleerde een gebrek aan diversiteit in de technische wereld van AI. Terwijl tend and befriend in stresssituaties voor veel mensen beter werkt dan fight or flight.
Oplossingen voor afval
Over het CWF heb ik al in meerdere blogs geschreven en eindelijk was het dan zover. Drie dagen van aandacht voor de Sustainable Development Goals en het belang van creativiteit bij deze wereldwijde maatschappelijke opgaven. Het was goed om te zien dat verschillende Brabantse makers en initiatieven waar Kunstloc bij betrokken is aan een internationaal gezelschap werden gepresenteerd en dat de impulsgeldregeling daar ook een flinke bijdrage aan heeft geleverd. Ik had het genoegen om deel te nemen aan een kleine maar fijne workshop met de titel Homeless Materials over de ongelooflijke hoeveelheid plastic die achterblijft bij onze woningbouw. Alissa van Asseldonk en Philippe Rol, vroegen ons mee te denken over oplossingen voor al dat afval. Zij hebben een diepgravend onderzoek gedaan samen met bedrijven uit de keten van woningbouw. Iedereen wil van plastic af, maar dat blijkt nog allesbehalve eenvoudig. Elke stap in de keten roept nieuwe vragen op. In de vorm van een quiz stelden ze ons interessante en confronterende vragen. Zoals ‘Hoeveel m2 LDPE (plastic) wordt verspild bij de bouw van een rijtjeshuis?’ (Antwoord: 318m2.)
Niet ooit, maar nu!
En dan de Dutch Design Week. Daar ben ik door alle drukte minder aan toegekomen dan ik van plan was. Wat overduidelijk was; de grote urgentie, de wil en betrokkenheid om met de wereldproblemen aan de gang te gaan. En daarbij wordt als vanzelfsprekend samenwerking gezocht. Er doet een nieuwe manier van werken opgang, open source, vanuit een gedeeld belang en zonder angst voor concurrentie. Veel meer vanuit een tend and befriend- dan vanuit een fight or flight-houding. En dat is goed om te zien! Nu de rest van de wereld nog …
Kunstloc Brabant vindt het belangrijk om kunst en cultuur in te zetten in andere maatschappelijke sectoren zoals zorg, welzijn en ruimtelijke ordening. We zijn ervan overtuigd dat de inbreng van kunstenaars een innoverende rol kan spelen bij het realiseren van de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties. Maar hoe werkt dit in de praktijk? En welke rol speelt Kunstloc hierbij? Liesbeth Jans, programmaleider Verbinden van Kunst & Samenleving, schrijft er maandelijks een blog over.
Meer weten over de inbreng van kunstenaars bij innovatie?
Neem contact met mij op.
