Als kind wil ik astronaut worden. Nu weet ik waar dat over gaat. Ruimte!
Een begrip dat voor mij ook centraal staat bij coachen in cultuureducatie.
Kunst
De planeten heb ik ingeruild voor schilderijen. Kunst geeft mij ook die ruimte, om met mezelf in contact te komen, om met de wereld in contact te komen. In een museum ga ik vanzelf in de reflectiestand en kom ik dichter tot mezelf. De werken die mij roepen passen bij waar ik mee worstel, waar ik naar zoek. Ik kijk en voel ruimte om de dingen in mij opnieuw te bekijken, een plek te geven.
Onderwijs
In het onderwijs ervaar ik weinig ruimte. In het systeem, in de mensen. Hoe kan het nu zo zijn dat de mensen die onze kinderen opleiden zelf zo weinig ruimte ervaren? Zolang dat het geval is zal onze expertise niet kunnen landen.
Coaching
Door een coachend gesprek bied ik ruimte aan de diepere laag: wat wil jij je leerlingen nu werkelijk meegeven? Waar gaat dat over? Prachtig om te zien hoeveel enthousiasme en drive er zit bij de leerkrachten als ik wat dieper doorvraag. Ze zijn er vaak zelf verbaasd over.
Ruimte voor ontwikkeling creëren bij de ander: dat is de kunst van het coachen.
